ارتباط بین نحوه ی تغذیه در دو سال اول زندگی و دیابت نوع یک و برخی عوامل موثر بر آن در کودکان ۱۵-۲ ساله

مقدمه: بر اساس برخی پژوهش ها، مصرف کافی شیر مادر، می تواند از ایجاد عفونت در سلول های بتای پانکراس و بروز دیابت نوع یک جلوگیری کند. پژوهش کنونی، به شیوه ی مورد ـ شاهدی با هدف بررسی رابطه ی دیابت نوع یک با نحوه ی تغذیه در دو سال اول زندگی و برخی عوامل جمعیت شناسی انجام گرفت. مواد و روش ها: 100 کودک مبتلا به دیابت نوع یک (مراجعه کننده به انجمن دیابت ایران) و 200 کودک غیردیابتی (مقطع ابتدایی و راهنمایی مناطق 3، 4 و 7 آموزش و پرورش شهر تهران) بر اساس روش نمونه گیری آسان در این بررسی شرکت کردند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه ی داده های تغذیه ای و آمارنگاری که توسط مادران این کودکان تکمیل می شد، به دست آمد و برای محاسبه ی نسبت شانس تعدیل شده از رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته ها: درصد کودکانی که کمتر از 4 ماه به طور انحصاری از شیر مادر استفاده می کردند، در گروه دیابتی به طور معنی داری بالاتر بود )008/0=p، 60/5=or). درصد مادرانی که اضافه وزن آن ها در بارداری کمتر از میانگین (75/10 کیلوگرم) بود، به طور معنی داری در گروه غیر دیابتی بیشتر بود (04/0=p، 52/0=or). از نظر مصرف شیر گاو پیش از یک سالگی، تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر اساس پژوهش کنونی، تغذیه ی انحصاری با شیرمادر به مدت کمینه ی 4 ماه و اضافه وزن کمتر مادر در طول بارداری، از بروز دیابت نوع یک درکودکان پیشگیری می کند، در حالی که معرفی زود هنگام تغذیه ی تکمیلی، مصرف شیر گاو و بالا بودن وزن تولد، در گسترش دیابت نوع یک، نقشی ندارد.